Prawdziwy romans, „gadające” kostiumy i najlepszy pocałunek: pamiętamy kultowy film „Okrutne intencje”

---

Film „Okrutne intencje", wydany w 1999 roku, stał się jednym z kultowych filmów młodzieżowych tamtych czasów, a jednocześnie radykalnie różnił się od nich. Nie była to beztroska komedia romantyczna jak American Pie, ale naprawdę niepokojący dramat psychologiczny, w którym słowa „krew” i „miłość” dość dobrze rymowały się. Film został zapamiętany także z obsady – zagrali w nim młodzi, ale już zyskujący popularność aktorzy, m.in. Reese Witherspoon, Sarah Michelle Gellar (miała już za sobą popularny serial Buffy), Selma Blair i Ryan Phillippe. Dziś proponujemy przypomnieć ten film, a także poznać kilka interesujących faktów na temat tworzenia obrazu Rogera Kumble’a.

Ryan Phillippe, Sarah Michelle Gellar i Reese Witherspoon

Scena z XVIII wieku

Fabuły są jak notatki, wielu twierdzi, że jest ich ograniczona liczba, są one mieszane i interpretowane na nowe sposoby.

A fabułę francuskiej powieści epistolarnej Niebezpieczne związki, opublikowanej po raz pierwszy w 1782 roku, można wyraźnie przypisać historiom, które ekscytują ludzi z różnych epok.

Warto zauważyć, że książka jest jedynym poważnym dziełem beletrystycznym francuskiego generała, wynalazcy i pisarza Choderlosa de Laclos, ale ten jeden raz wystarczył na szalony sukces – dzieło uznawane jest za jedną z najlepszych i najpoczytniejszych powieści francuskich.

A fabuła, zbudowana wokół zazdrości, zawiści, intrygi i miłości, wciąż fascynuje: trudno przejść obok tak palącej mieszanki emocji w każdym stuleciu.

W oryginalnej powieści mówimy o intrydze rozpoczętej przez markizę de Merteuil w celu zemsty na byłej kochanki hrabiego de Gercourt, która ma teraz poślubić młodą Cecile. Markiza prosi swojego przyjaciela, słynnego łamacza serc Vicomte de Valmont, aby uwiódł dziewczynę i tym samym zdyskredytował ją przed hrabią.

Ilustracja z wydania z 1796 r.

W kłótni z markizą Valmont zgadza się uwieść niewinną dziewczynę, ale sam zakochuje się w madame de Tourvel, którą opuszcza z powodu słowa danego markizy. Wkrótce zginie w pojedynku z młodą Danceny, która zakochała się w Cecile. Otóż ​​podstępna markiza również zostaje obciążona karą – z powodu ospy traci urodę i zostaje wyrzutkiem w społeczeństwie. Jednym słowem zło zostało pokonane i ukarane.

Już w XX wieku powieść była kręcona kilkakrotnie – film Kumble’a stał się piątą adaptacją filmową. Do tego czasu tak znani reżyserzy jak Milos Forman i Roger Vadim pokazali już swoją wersję publiczności, a film Stephena Frearsa z 1988 roku z Johnem Malkovichem, Umą Thurman, Keanu Reevesem i Glennem Close zdobył nawet trzy Oscary.

Glenn Close i Uma Thurman. Kadr z filmu „Niebezpieczne związki”, 1988

Ale Kumble nie zainspirował się nimi, ale czarną komedią o nastolatkach „Welcome to the Dollhouse” Todda Solondza, która ukazała się w 1995 roku. Kumble wpadł na pomysł przeniesienia fabuły francuskiej powieści ze świata dorosłych do szkoły i uczynienia nastolatków jego bohaterami.

„Szkolna” wersja historii i castingu

Kumble postanowił unowocześnić fabułę i zastąpił hrabiów i markiza „złotą młodzieżą” Nowego Jorku. Jego głównymi bohaterami byli Sebastian Valmont i jego przyrodnia siostra Katherine Merteuil. Pierwsza ma zabawę uwodząc dziewczyny, opisując swoje przygody w osobistym pamiętniku, Katherine – intryguje.

W pewnym momencie cyniczna para (a między nimi jest napięcie seksualne i co tam) zakłada, że ​​Sebastian musi uwieść córkę reżysera, Annette, która również stwierdziła, że ​​nie będzie z nikim sypiać przed ślubem. Jeśli wygra, to jego przyrodnia siostra również zostanie mu oddana, ale jeśli przegra, będzie musiał oddać swojego Jaguara swojej siostrze.

Kumble napisał scenariusz w 12 dni – gdy tylko ostatnie przedstawienie jego sztuki D Girl było grane na scenie Century City Playhouse w Los Angeles (grał tam gwiazda serialu „Friends” David Schwimmer), udał się do Meksyk i pogrążył się w kreatywności. Ponieważ spektakl odniósł sukces, był to dobry moment na podjęcie nowego projektu – produkcja była jego reżyserskim debiutem filmowym.

Gdy wszystko było gotowe, najważniejsi aktorzy – Ryan Phillippe i Sarah Michelle Geller – zostali szybko odnalezieni. Sprowadził je producent Neil Moritz, który pracował z obsadą filmu Wiem, co zrobiłeś zeszłego lata. Ale z rolą Annette był pewien problem.

Studio Columbia Pictures nalegało na kandydaturę Katie Holmes, ale reżyser wątpił w tę aktorkę – wydawało mu się, że nie ma dość siły charakteru, by uosabiać trudny obraz. Jak zwykle przypadek zadecydował o sprawie. Philip, który został już obsadzony w roli Sebastiana, zaproponował, że do tej roli spróbuje swojej dziewczyny, Reese Witherspoon.

Reese Witherspoon i Ryan Phillippe

Cała trójka wyszła na lunch, a Kumble upadł na kolana, błagając Reese’a, by dołączył do zespołu.

Roger później wspominał.

Ryan Phillippe i Selma Blair

Otóż ​​rola Cecile – tutaj była to dziewczyna, kiedyś uwiedziona już przez Valmonta – trafiła do aktorki Selmy Blair. Reżyserowi zaimponowała od razu na przesłuchaniu, więc po prostu nie mógł myśleć o innych kandydatach. Nawiasem mówiąc, wśród „dzieci w wieku szkolnym” była najstarsza na planie – w momencie kręcenia miała 26 lat.

Ale w końcu Kumble zmienił finał swojego scenariusza – już w trakcie pracy wydawał mu się zbyt ponury, a film był już dość ciężki. Początkowo chciał, aby Annette nadal szantażowała Katherine, by brała udział w bardziej „okrutnych grach”, ale ostatecznie zdecydował, że to za dużo.

Film kończy się, gdy Annette demaskuje nikczemną osobowość Katherine i odjeżdża Jaguarem Sebastiana do przeboju idola z lat 90. Bitter Sweet Symphony The Verve.

Ukryte znaczenia w kostiumach bohaterów

W dobrych filmach kostiumy bohaterów to zawsze nie tylko ubrania, ale kolejny środek wyrazu. Ten obraz nie był wyjątkiem, gdzie projektantką kostiumów była Denise Wingate, która wcześniej pracowała również nad serią Melrose Place. Od pierwszych klatek kolory są używane jako niewerbalny sposób kontrastowania postaci.

Tak więc bohaterka Reese jest często ubrana w lekkie ubrania, podczas gdy Sebastian jest stale w czerni. Skłania się do tego koloru i jego siostry.

W jednym z odcinków jest ubrana tak, jak zwykle ubiera się bohaterki na sceny pogrzebowe: w spódnicę i marynarkę oraz kapelusz z szerokim rondem. Biorąc pod uwagę, że ten epizod rozegrał się na pikniku w parku wśród odpoczywających zrelaksowanych ludzi, kontrast tylko się nasilił.

Styl ubioru Katherine generalnie bardziej skłania się ku wizerunkowi kobiety dojrzałej, warto przypomnieć jej garnitur power – czarny garnitur do spodni lub gorset, który ponownie wchodzi w „konflikt” z celowo nastoletnim, gdzieś niemal dziecinnym strojem Cecile, jak T-shirty z nadruk koali .

Ta opozycja podkreśla pewien rodzaj hierarchii: Katherine wyraźnie zachowuje się jak władcza „dorosła”, podczas gdy Cecile jest jak „dziecko”, którym manipuluje. Ale w szafie Cecile jest rzecz o szczególnym znaczeniu – mówimy o czerwonej bluzie z kapturem.

powiedziała Denise.

Gorset Katherine (zdecydowanie jeden z najbardziej zapadających w pamięć strojów w filmie) jest zresztą także próbą połączenia nowoczesności z epoką oryginalnej pracy: rokoko współistnieje z garniturem Dolce & Gabbana.

Manipulacja Katherine jest również podkreślana przez sposób, w jaki zmienia się jej ubranie, kiedy konkretnie chce udawać, że jest nieszkodliwa.

Wingate przypomniał sobie.

Trzeba było również podkreślić, że Sebastian jest przedstawicielem „złotej młodzieży”, pochodzi z zamożnej i uprzywilejowanej rodziny. W tym celu Denise używał w swojej garderobie wielu artykułów Prady – marka była wtedy u szczytu popularności.

Cóż, białe ubranie Annette odegrało również ważną rolę w kulminacyjnym momencie filmu, kiedy Sebastian przypadkowo umiera.

podzielił się projektantem kostiumów.

Nawiasem mówiąc, warto zauważyć, że seksualność w filmie jest przekazywana praktycznie bez demonstracji nagości: tylko Ryan musiał się rozebrać, ale aktorki, nawet w „szczerych” scenach, są częściowo, ale ubrane.

Reżyser zauważył, że nie potrzebuje nadmiernej szczerości: całe napięcie osiągnięto dzięki grze aktorów i podpowiedzi.

Prawdziwy romans na planie

Reese Witherspoon i Ryan Phillippe zaczęli spotykać się dwa lata przed kręceniem filmu, a kilka miesięcy po zakończeniu pracy nad taśmą pobrali się. Ale muszę przyznać, że na miejscu ich związku przeszedł prawdziwy test sił.

Ryan Phillippe i Reese Witherspoon

Jedna emocjonująca scena, w której walczyli ich bohaterowie, była kręcona przez cztery godziny.

Ryan przyznał.

Małżeństwo aktorów trwało prawie dziesięć lat – rozwiedli się w 2008 roku, mimo że separacja została ogłoszona w 2006 roku. Reese i Ryan mają razem dzieci: córka Ava Elizabeth Philippe urodziła się 9 września 1999 roku, a syn Deacon Reese Philippe urodził się 23 października 2003 roku.

Ryan Phillippe i Reese Witherspoon w 2006 roku

Reese Witherspoon z dziećmi

W 2011 roku Reese poślubiła agenta Jima Totha, z którym ponownie została matką: w 2012 roku para miała syna, Tennessee Jamesa Totha.

Ale życie osobiste Ryana po zerwaniu z Reese wyglądało dość chaotycznie. Najpierw spotkał się z aktorką Abbie Cornish, potem jego wybranką została modelka Alexis Knapp. Urodziła jego córkę, ale do tego czasu para już się rozpadła.

Phillippe miał wtedy związek ze studentką prawa Pauline Slagter, która ostatecznie oskarżyła go o prześladowanie i złożyła skargę na policji.

Ryan Phillippe i Paulina Slagter

Relacje z kolejnym wybrańcem nie układały się? Elsie Hewitt, która oskarżyła go o przemoc w 2017 roku? – w rezultacie aktor otrzymał zakaz zbliżania się i nie może zbliżyć się do byłego kochanka na mniej niż 90 metrów.

Legendarny pocałunek między Sarah Michelle Gellar i Selmą Blair

Widzowie śledzili nie tylko grę „w kotka i myszkę” pomiędzy Sebastianem i Annette. Namiętności kipiały między Katherine i Cecile. W rezultacie to ich pocałunek otrzymał nagrodę od MTV, a Entertainment Weekly umieścił go na liście 100 najlepszych pocałunków na srebrnym ekranie.

Ale na miejscu prawie została wysłana do małżeństwa, bo na ekranie widać było ślinę, ale sytuację uratował operator Theo van de Sand, który był zadowolony z nakręconego materiału.

Przypomniał sobie Kumble.

Czy uważasz Okrutne intencje za film kultowy?