“Queen’s Move” – serial, o którym wszyscy mówią
Piszą o tym wszystkie czołowe strony filmowe, wszyscy blogerzy modowi, a nawet błyszczące magazyny, zwykli widzowie o tym mówią, dyskutują, analizują, szukają ukrytych podtekstów: wszystko to dotyczy nowej amerykańskiej miniserialu The Queen’s Move. Oryginalny tytuł serialu brzmi jak „The Queen’s Gambit" („Queen’s Gambit”). Opiera się na amerykańskiej powieści Waltera Tevisa z 1983 roku pod tym samym tytułem. Premiera The Queen’s Move odbyła się 23 października 2020 r. w serwisie Netflix i zdążyła już wywołać szum na uboczu.
Jaki jest sekret sukcesu filmu? Krytyk filmowy allforwomen.inform.click obejrzał już wszystkie 7 odcinków miniserialu i jest gotowy podzielić się swoimi wrażeniami!
Akcja filmu toczy się w okresie od lat 50. do końca lat 60. XX wieku. Główną bohaterką filmu jest dość powściągliwa i łagodna nastolatka Beth Harmon. Wcześnie straciła rodziców i mieszka w sierocińcu w Kentucky. Tutaj dzieci traktowane są dość humanitarnie, poza tym, że zmuszane są do picia witamin w połączeniu ze środkami uspokajającymi. Ostatnie oddziały są oczywiście wypchane, aby wszyscy zachowywali się cicho i nie byli zbyt aktywni w murach schronu.
Beth szczerze tęskni za lekcjami i często ucieka do piwnicy, gdzie z entuzjazmem uczy się grać w szachy z miejscowym stróżem. Szybko staje się jasne, że Beth jest nie tylko dobrym graczem, ale prawdziwym cudownym szachistą z świetlaną przyszłością. Jednak dziewczyna będzie musiała połączyć drogę na szachowe szczyty z walką z narkomanią. W końcu dziewczyna nie wyobraża sobie już życia bez środków uspokajających.
W rolę dorosłej Beth Harmon wcieliła się brytyjsko-argentyńska 24-letnia aktorka i modelka Anya Taylor-Joy, którą publiczność prawdopodobnie zapamiętała z ról w filmach Split, The Witch, Emma. Miss Taylor-Joy ma niesamowicie wyrazisty wygląd i niezaprzeczalnie wybitny talent aktorski. IMHO pod wieloma względami sukces „Ruchu królowej” zapewnia wybór Anyi na główną rolę.
Wybitnymi partnerami panny Taylor-Joy na planie Gambitu królowej byli Thomas Sangster, którego publiczność prawdopodobnie zapamiętała z roli w filmie Więzień labiryntu, oraz Harry Melling, który zagrał także postać Dudleya Dursleya w filmie o Harrym Potterze. W mini-serii dostali role szachistów. Ciekawe, że przed nakręceniem Ruchu Królowej ani Anya, ani Thomas, ani Harry nie wiedzieli, jak grać w szachy.
Dwa kolejne wielkie nazwiska związane z Gambitem Królowej to Scott Frank (współtwórca Logana) i Allan Scott (współtwórca Kon-Tiki). To oni zaadaptowali powieść Waltera Tevisa do formatu miniserialu, który, nawiasem mówiąc, był pierwotnie pomyślany jako pełnometrażowy film fabularny z pretensjami do Oscara. A pismo tych dwóch Scottów jest rozpoznawalne: The Queen’s Move (podobnie jak inne ich dzieła) okazał się jednocześnie ponury i inspirujący, a także będzie wymagał największej koncentracji uwagi publiczności. Nie możesz oglądać tego w tle!
Osobno chcę opowiedzieć o kostiumach w filmie. Chociaż popularny błyszczący magazyn Vogue zrobił to już bardzo wymownie na swoich łamach, odnajdując ukryte znaczenie w prawie każdym stroju głównego bohatera, za który odpowiadał berliński projektant Gabriel Binder. Tak więc wybór klatki w nadruku ubrań Beth jest bardzo logiczny. W końcu komórka jest bezpośrednią analogią do szachownicy, z której tak fanatycznie jest główny bohater „Ruchu królowej”. Dlatego Beth przyjeżdża do Moskwy w efektownym płaszczu w kratę, co podkreśla powagę jej intencji.
Stroje Frau Binder dla Harmona były również inspirowane stylem Jeana Seberga z lat 50., który podobnie jak Beth Harmon był outsiderem, nowojorskim stylem Edie Sedgwick, stylem Biba, stylem lat 60. autorstwa Andy’ego Warhola, luźną sylwetką Courrège t-shirty, pismo Pierre’a Cardina dla paryskiego stylu. Bardzo alegoryczny jest również wizerunek głównej bohaterki w finale serialu, kiedy zakłada ona biały płaszcz z białymi spodniami, beretem i butami, w których z pewnością jest uosobieniem białej królowej szachownicy.
Pierwsza myśl, która krąży podczas oglądania serialu: „Czy fabuła jest oparta na prawdziwych wydarzeniach?”. Odpowiedź brzmi nie, ponieważ powieść została napisana przez pisarza science fiction. Ktoś oczywiście próbuje zobaczyć w Beth Harmon Roberta Fishera. Niektóre fakty biograficzne są bardzo podobne, ale nie sposób mówić o bezpośrednim odniesieniach. To samo można powiedzieć o bohaterze serii Borgov, w której wielu widziało wizerunek słynnego rosyjskiego szachisty Spasskiego.
Ale wciąż jest jedna prawdziwa postać w serii! To Nona Gaprindashvili, o której mowa w ostatnim odcinku dramatu. To naprawdę prawdziwy szachista. Teraz ma 79 lat i nadal bierze udział w turniejach szachowych!
Ale z punktu widzenia zawiłości świata szachów w filmie obraz jest niezwykle realistyczny. Rzeczywiście, największy arcymistrz świata, Garry Kasparow, był zaangażowany w doradców Ruchu Królowej. Jednak nadal istnieją pewne nieścisłości. A przede wszystkim uderza, jak szybko bohaterowie serii wykonują ruchy szachowe, jakby nie myśląc o nich. W prawdziwym życiu szachiści myślą o ruchach przez 10-30 minut, a same partie trwają godzinami. Z drugiej strony, czas serialu jest „niegumowy” i jest mało prawdopodobne, aby widz był zainteresowany obserwowaniem, jak bohaterowie przez długi czas w milczeniu zastanawiają się nad każdym szachowym ruchem. Tutaj nie możesz się obejść bez instalacji!
Nawiasem mówiąc, świat szachów przyjął serię bardzo przychylnie. Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE, Ian Nepomniachtchi (szachista numer jeden w Rosji), Nikita Vitiugov (zwycięzca Drużynowych Mistrzostw Świata z Rosji) i inni już pozostawili pozytywne opinie na temat Ruchu Królowej.
Ale w „Ruchu królowej” jest też światowy błąd filmowy – to obraz ZSRR, w którym główny bohater trafia do jednego z odcinków serialu. Najwyraźniej do tej części filmu twórcy nie pozyskali konsultantów. Ekscentryczny strój stewardessy Aeroflotu, dziwny sposób noszenia kapeluszy przez Sowietów, szyldy na budynkach, zachowanie kelnera w sowieckiej restauracji – to wszystko razi w oczy tych, którzy faktycznie pochodzą z ZSRR.
Od pierwszego odcinka Gambitu królowej wyraźnie widać feminizm w fabule. Beth – hakuje męski świat szachów, który w tamtym czasie był zamknięty dla kobiet. Nie uwzględniono w nim kobiet. Kobietom bardziej pasowało tańczyć i myśleć o chłopcach niż o szachowych schematach.
Krótko mówiąc, nie martw się, jeśli sam nic nie rozumiesz na temat szachów. Teraz na pewno Cię zainteresują! Ci, którzy dawno w nie nie grali, z pewnością sięgną na antresolę po porzuconą tam wiele lat temu szachownicę. Moja 5-letnia córka, po obejrzeniu ze mną pierwszego odcinka Queen’s Move, poprosiła mnie, żebym wzięła szachy i powiedziała mi, jak poruszają się pionki.
Miłego oglądania i grania!