DWA – JA I MÓJ CIEŃ

Narodziny bliźniąt to wielka tajemnica natury. Natura nie daje osobie, która wygląda jak ty, jak dwie krople wody. Szczęście pomnożone przez dwa, trzy, a nawet cztery zdarza się czasem w różnych rodzinach. Rodzice planują narodziny tylko jednego dziecka i nagle otrzymują premię. To naturalne, że w takiej sytuacji mama i tata czują się trochę zagubieni w sprawach wychowywania dzieci.

W starożytności bliźnięta uważano za posłańców bogów i przypisywano im nadprzyrodzone moce. O komunikacji telepatycznej między bliźniętami mówi się do dziś. Naukowcy nie potwierdzają tego faktu, ale też go nie obalą. Ludzie żyją opowieściami-legendami o niezrozumiałym związku między bliźniakami. Mówią, że jeśli jedno z nich musi przeżyć coś niezwykłego, to drugie, nawet będąc na drugim końcu świata, doświadcza tego samego. Bliźniętom można zazdrościć. Nie znają samotności, ale od dzieciństwa nie mieli chwili, w której zostaliby pozostawieni samym sobie. Dzieci są zawsze razem, od wczesnego dzieciństwa w swoich zabawach rozdzielają między siebie funkcje i role. To właśnie w tym okresie rozwoju kładzione są podwaliny ich związku w przyszłości. To, jakie będą te relacje, zależy głównie od rodziców. Bardzo często popełniają rażące błędy w wychowaniu dzieci. Najczęstszy i niedopuszczalny błąd pojawia się, gdy rodzice zaczynają traktować bliźnięta jako jedną całość. Często kupują te same rzeczy, zabawki, robiąc w ten sposób jedną z dwóch różnych osób. Matki nie słyszą siebie z radością, spacerując z takimi identycznymi dziećmi, a przechodnie nie mogą powstrzymać uśmiechu. Co więcej, zachęca się nie tylko do zewnętrznego podobieństwa, wielu rodziców jest przekonanych, że dzieci powinny być absolutnie do siebie podobne we wszystkim. Dla rodziców korzystne jest, aby dzieci były zawsze razem, bawiły się i nie przeszkadzały. W międzyczasie bliźniacy mają obsesję na punkcie siebie. Stały bliski kontakt między nimi wpływa na rozwój ich osobowości. Wiecznie zajęci mama i tata wierzą, że dzieci są razem dobre i nie muszą komunikować się z rówieśnikami. Najczęstszy i niedopuszczalny błąd pojawia się, gdy rodzice zaczynają traktować bliźnięta jako jedną całość. Często kupują te same rzeczy, zabawki, robiąc w ten sposób jedną z dwóch różnych osób. Matki nie słyszą siebie z radością, spacerując z takimi identycznymi dziećmi, a przechodnie nie mogą powstrzymać uśmiechu. Co więcej, zachęca się nie tylko do zewnętrznego podobieństwa, wielu rodziców jest przekonanych, że dzieci powinny być absolutnie do siebie podobne we wszystkim. Dla rodziców korzystne jest, aby dzieci były zawsze razem, bawiły się i nie przeszkadzały. W międzyczasie bliźniacy mają obsesję na punkcie siebie. Stały bliski kontakt między nimi wpływa na rozwój ich osobowości. Wiecznie zajęci mama i tata wierzą, że dzieci są razem dobre i nie muszą komunikować się z rówieśnikami. Najczęstszy i niedopuszczalny błąd pojawia się, gdy rodzice zaczynają traktować bliźnięta jako jedną całość. Często kupują te same rzeczy, zabawki, robiąc w ten sposób jedną z dwóch różnych osób. Matki nie słyszą siebie z radością, spacerując z takimi identycznymi dziećmi, a przechodnie nie mogą powstrzymać uśmiechu. Co więcej, zachęca się nie tylko do zewnętrznego podobieństwa, wielu rodziców jest przekonanych, że dzieci powinny być absolutnie do siebie podobne we wszystkim. Dla rodziców korzystne jest, aby dzieci były zawsze razem, bawiły się i nie przeszkadzały. W międzyczasie bliźniacy mają obsesję na punkcie siebie. Stały bliski kontakt między nimi wpływa na rozwój ich osobowości. Wiecznie zajęci mama i tata wierzą, że dzieci są razem dobre i nie muszą komunikować się z rówieśnikami. jako całość. Często kupują te same rzeczy, zabawki, robiąc w ten sposób jedną z dwóch różnych osób. Matki nie słyszą siebie z radością, spacerując z takimi identycznymi dziećmi, a przechodnie nie mogą powstrzymać uśmiechu. Co więcej, zachęca się nie tylko do zewnętrznego podobieństwa, wielu rodziców jest przekonanych, że dzieci powinny być absolutnie do siebie podobne we wszystkim. Dla rodziców korzystne jest, aby dzieci były zawsze razem, bawiły się i nie przeszkadzały. W międzyczasie bliźniacy mają obsesję na punkcie siebie. Stały bliski kontakt między nimi wpływa na rozwój ich osobowości. Wiecznie zajęci mama i tata wierzą, że dzieci są razem dobre i nie muszą komunikować się z rówieśnikami. jako całość. Często kupują te same rzeczy, zabawki, robiąc w ten sposób jedną z dwóch różnych osób. Matki nie słyszą siebie z radością, spacerując z takimi identycznymi dziećmi, a przechodnie nie mogą powstrzymać uśmiechu. Co więcej, zachęca się nie tylko do zewnętrznego podobieństwa, wielu rodziców jest przekonanych, że dzieci powinny być absolutnie do siebie podobne we wszystkim. Dla rodziców korzystne jest, aby dzieci były zawsze razem, bawiły się i nie przeszkadzały. W międzyczasie bliźniacy mają obsesję na punkcie siebie. Stały bliski kontakt między nimi wpływa na rozwój ich osobowości. Wiecznie zajęci mama i tata wierzą, że dzieci są razem dobre i nie muszą komunikować się z rówieśnikami. Co więcej, zachęca się nie tylko do zewnętrznego podobieństwa, wielu rodziców jest przekonanych, że dzieci powinny być absolutnie do siebie podobne we wszystkim. Dla rodziców korzystne jest, aby dzieci były zawsze razem, bawiły się i nie przeszkadzały. W międzyczasie bliźniacy mają obsesję na punkcie siebie. Stały bliski kontakt między nimi wpływa na rozwój ich osobowości. Wiecznie zajęci mama i tata wierzą, że dzieci są razem dobre i nie muszą komunikować się z rówieśnikami. Co więcej, zachęca się nie tylko do zewnętrznego podobieństwa, wielu rodziców jest przekonanych, że dzieci powinny być absolutnie do siebie podobne we wszystkim. Dla rodziców korzystne jest, aby dzieci były zawsze razem, bawiły się i nie przeszkadzały. W międzyczasie bliźniacy mają obsesję na punkcie siebie. Stały bliski kontakt między nimi wpływa na rozwój ich osobowości. Wiecznie zajęci mama i tata wierzą, że dzieci są razem dobre i nie muszą komunikować się z rówieśnikami.

Oczywiście to cudowne, że dzieciaki dorastają przyjaźnie, po prostu się uwielbiają. Jednak stały nacisk na podobieństwa prowadzi do współzależności dzieci. Często nierozłącznym bliźniakom trudno jest zaistnieć w zespole, niezależnie od tego, czy jest to przedszkole, szkoła, czy miejsce pracy. Okazuje się więc, że urocze na pierwszy rzut oka identyczne sukienki i garnitury mogą być pierwszym krokiem ku dorosłej bezradności bliźniaków. Przyzwyczajeni do nieustannej identyfikacji, w dosłownym tego słowa znaczeniu nie mogą bez siebie żyć. Z powodu tego wychowania bliźnięta są skazane na cierpienie. Przyjdzie czas, aby stworzyć rodzinę, karierę i nie będzie już miejsca dla dwojga. Aby uniknąć nieprzyjemnych problemów w przyszłości, rodzice powinni wziąć pod uwagę porady pedagogiczne.

W pierwszej kolejności należy zwrócić szczególną uwagę na kształtowanie się u bliźniąt indywidualnych cech psychicznych. Rodzice powinni w każdy możliwy sposób podkreślać nie podobieństwo, ale różnicę między bliźniakami. Pomoże to uniknąć niezdrowego przywiązania między nimi. Nie zachęcaj dzieci do tego, by we wszystkim były takie same. Należy pamiętać, że komunikowanie się z innymi dziećmi jest dla nich przydatne, ponieważ pozwoli im to poszerzyć swoje horyzonty, nauczyć prowadzenia dialogu. Bliźnięta w równym stopniu potrzebują opieki rodzicielskiej, miłości, czułości i uwagi. Czasami, właśnie dlatego, że rodzice dzielą role bliźniaków w liderze i tej, która jest z nim, wybucha wrogość między dziećmi. Mogą nawet nienawidzić się nawzajem, ale myśl o rozłące przynosi im nieznośny ból.