Lily i Dora: pierwsi mężczyźni, którzy zostali kobietami

Co zrobić, jeśli ktoś urodził się chłopcem, ale od dzieciństwa postrzegał siebie jako dziewczynkę? Wcześniej tacy ludzie nie mieli innego wyboru, jak tylko zaakceptować swój los i udawać przez całe życie. Dziś mają inne opcje. Oto historie dwóch pierwszych mężczyzn, którzy zostali kobietami. Powiemy Ci, przez co musieli przejść w drodze do celu.

„Niezgodność tożsamości płciowej z płcią biologiczną" tak nazywa się w języku naukowym. Dzisiaj operacje związane z przejściem osób transpłciowych stają się coraz bardziej popularne i dostępne. Kim byli pierwsi ludzie, którzy zaryzykowali wszystko, łącznie z życiem, aby stać się tym, kim naprawdę byli?

Lili Elbe

Einar Magnus Andreas Wegener urodził się 28 września 1882 roku w Danii. A w 1930 roku zmarł z rąk wielkiego lekarza Ludwiga Levi-Lenza, który pracował pod kierunkiem Magnusa Hirschfelda. Lekarz zabił Einara, ale dał życie innej osobie – kobiecie Lili Elbe, która przez prawie 50 lat była zamknięta w ciele mężczyzny.

Ale wszystko zaczęło się przypadkowo. Wegener, obiecujący student Królewskiej Akademii Sztuk w Kopenhadze, poznał tam swoją przyszłą żonę Gerdę Gottlieb – byli studentami i marzyli o zostaniu prawdziwymi artystami. Talent Gerdy przewyższał umiejętności Einara. Jej prace pojawiły się na łamach Vogue i La Vie Parisienne, zazwyczaj rysując kobiety. Einar wolał malować pejzaże.

Kiedyś jedna z modelek nie przyszła o wyznaczonej godzinie, a Gerda zaprosiła Einara, aby jej pomógł i pozował w kobiecej sukience, pończochach i butach. Tego dnia Lily po raz pierwszy podniosła głowę.

„Nie mogę zaprzeczyć, jakkolwiek dziwnie to zabrzmi, że lubiłem siebie w tym przebraniu” – pisze Einar. „Podobało mi się uczucie miękkiej odzieży damskiej. W tym momencie poczułem się jak w domu.”

W 1912 para przeniosła się do Paryża, gdzie Lily mieszkała już otwarcie. Gerda stała się jej najlepszą przyjaciółką i prawnikiem, zawsze traktowała swoją nową przyjaciółkę ze zrozumieniem i wsparciem. Gerda towarzyszyła „siostrze” na balach, gdzie obserwowała, jak Lily flirtuje z niczego niepodejrzewającymi funkcjonariuszami. Istnieje przypuszczenie, że Gerda była homoseksualistą, ale nie było tego potwierdzenia.

Z biegiem lat Lily stawała się coraz gorsza – miała już dość udawania i życia cudzym życiem. Chciała być sobą.

Wszystko pogarszał fakt, że Lily była jakby inną osobą, inną niż Einar. „Bezmyślna, niepoważna, powierzchowna kobieta”, skłonna do szlochania i niezdolna do rozmowy z silnym mężczyzną, mówi jej autobiografia. Einar i Lily byli całkowitymi przeciwieństwami.

Do roku 1930 Einar poddał się: „Wyschłem, Lili wiedziała o tym od dawna. Oto jak się sprawy mają. Z dnia na dzień walczy coraz mocniej”. Zaczął pisać do lekarzy, ale odmówiono mu – niektórzy zdiagnozowali u artysty histerię, inni pisali, że jest po prostu gejem.

„Powiedziałem sobie, że skoro mój przypadek jest po prostu nieznany historii sztuki medycznej, to po prostu nie istnieje, nie może istnieć”. Einar jedzie do Niemiec. Po przetrwaniu trzech najtrudniejszych operacji w tamtych czasach, w końcu otwiera oczy jak Lily. Nazwisko Elbe przyjęła na cześć rzeki, nad którą znajdowało się miasto jej odrodzenia.

Miała usunięte jądra, usunięty penis i przeszczepione jajniki. Niestety szczegóły operacji nie są znane – większość archiwów została zniszczona przez hitlerowców w czasie II wojny światowej.

Król duński zgodził się na unieważnienie małżeństwa z Gerdą, aw październiku 1930 para rozwiodła się. Gerda wyszła później za mąż za włoskiego oficera, który roztrwonił cały jej majątek – Gerda zmarła bez korony w kieszeni w 1940 roku. Ale Lily tego nie widziała.

Lily w tym czasie mieszkała z marszandem z Francji i marzyła o urodzeniu mu dziecka. „Najbardziej namiętnym pragnieniem w moim kobiecym życiu jest zostać matką”. We wrześniu 1931 zdecydowała się na przeszczep macicy. Po operacji wysłała list do siostry: „Teraz wiem, że śmierć jest blisko. Zeszłej nocy widziałem we śnie Matkę. Wzięła mnie w ramiona i nazwała Lily, a Ojciec też tam był…” 13 września 1931 Lily zmarła.

Pół wieku później, w 1980 roku, lekarze odkryją cyklosporynę, substancję zapobiegającą odrzucaniu przeszczepionych narządów.

Dora Richter

Ale Lily nie była pierwszą sławną kobietą, która urodziła się jako mężczyzna.

Rudolf urodził się w 1891 roku. Nienawidził swojego penisa od dzieciństwa – w wieku sześciu lat próbował go odciąć. I zaczął żyć jako kobieta, nazywając siebie Dora. W młodości Dora pracowała jako kelnerka, a później, przy swoim szczęściu, dostała pracę w Instytucie Badań Seksualnych. Ten sam Magnus Hirschfeld, który później kierował operacją Lily, wcale nie był zszokowany dziwnym zachowaniem Dory. Pieszczotliwie nazywał ją Dorochką, a dziewczyna pracowała tam jako służąca.

W 1922 Hirschfeld zgodził się na kastrację Dory – usunął jej jądra i powrózek nasienny. Operacja poszła dobrze. Hirschfeld zaczął badać, jak spadek poziomu testosteronu wpływa na anatomię.

Dr Felix Abraham, lekarz z Instytutu Badań Seksualnych, tak opisał przemianę: „Jej kastracja przyniosła efekt, choć niezbyt duży, jej ciało stało się pełniejsze, broda przestała rosnąć, pojawiły się pierwsze oznaki rozwoju piersi, a jej podbrzusze stało się bardziej… kobiece”.

Seksuolog Levy-Lenz napisał: „Transwestytom bardzo trudno było znaleźć pracę. Jak wiemy nasz instytut i kilka innych miejsc zatrudniało transwestytów, staraliśmy się zapewnić miejsca dla takich osób. Pracuje u nas pięć pokojówek – wszystkie transwestytki i nigdy nie zapomnę, jak kiedyś zajrzałam do ich kuchni i zobaczyłam pięć "dziewczyn". Robili na drutach i szyli, śpiewając pieśni ludowe. To najbardziej pracowici i uczciwi pracownicy, jakich kiedykolwiek mieliśmy, a żaden z odwiedzających nigdy niczego nie zauważył”.

Nadszedł rok 1933. Studenci nazistowscy spalili księgi i zniszczyli instytut. Nie wiadomo, co stało się z czterema dziewczynami i Dorą, czy przeżyły atak.