10 zaskakujących faktów na temat starożytnego seksu i małżeństwa

Dziś porozmawiamy o najciekawszych i najbardziej szokujących faktach dotyczących małżeństwa, miłości i seksu, które były normą dla naszych przodków.

18+
Ten artykuł jest przeznaczony dla osób powyżej 18 roku życia.
Masz ukończone 18 lat?

Poprzednicy Viagra

Grecy znali substancje zwiększające potencję. Na litość boską, nie próbuj powtarzać tego, czego się nauczysz. Nie ponosimy odpowiedzialności za konsekwencje!

Aby przedłużyć erekcję, nakładali na penisa mieszankę zmiażdżonego pieprzu i miodu. Aby poprawić moc, konieczne było dodanie do wina pokruszonego popiołu z ogona jelenia.

Roślina indyjska była uważana za super środek, którego nazwa nie zachowała się w historii i uważamy, że to tylko na lepsze. Według zapisów, które do nas dotarły, pod jego wpływem mężczyźni mogli uprawiać seks nawet 12 razy z rzędu, a niektórzy nawet do 70.

Czasami Grecy byli zmęczeni i chcieli przestać. "Garnek, nie gotuj!" A potem mosznę posmarowano oliwą z oliwek.

męska prostytucja

W starożytnej Grecji i Rzymie prostytucja była powszechna. I mężczyzn też.

W Atenach dochód osób o łatwych cnotach podlegał nawet podatkowi miejskiemu. Okazuje się, że było to nie tylko dozwolone, ale i kontrolowane przez państwo. Większość klientów męskich prostytutek to nagle także mężczyźni.

I choć był to legalny zawód, tacy „profesjonaliści" nie mieli praw obywatelskich. Na przykład nie mogli zostać członkami rady miejskiej, przemawiać na zgromadzeniach lub innych wydarzeniach. Z tego powodu prostytucję uprawiali głównie niewolnicy i cudzoziemcy.

aranżowane małżeństwa

W starożytnej Mezopotamii aranżowane małżeństwa między rodzicami były normą. To były prawdziwe kontrakty między dwiema rodzinami. Narzeczeni po raz pierwszy spotkali się dopiero na uroczystości weselnej.

W Sumerze i Babilonie małżeństwo uważano za środek do płodzenia potomstwa i strażnik ciągłości i harmonii w społeczeństwie. Tak, małżonkowie mogli mieć szczęście z miłością, ale to nigdy nie było decydującym czynnikiem.

„Umowa to umowa”.

Zaangażowanie było uregulowane bardzo rygorystycznie. Król Hammurabi ustalił, że jeśli potencjalny teść zdecyduje się zerwać umowę małżeńską, będzie musiał wypłacić odszkodowanie rodzinie nieudanej narzeczonej lub pana młodego.

Targi narzeczonych

Wyobraź sobie targ, na którym zamiast pomidorów i arbuzów są młode kobiety, a klientami nie są gospodynie domowe, ale młodzi mężczyźni, którzy chcą założyć rodzinę. Wstrząsający? Nas też. Ale jeśli wierzyć Herodotowi (a kto by mu nie uwierzył?), były takie rynki.

Napisał, że raz w roku w starożytnym Babilonie odbywały się targi panny młodej. Dziewczęta w wieku nadającym się do małżeństwa były łapane przed mężczyznami i sprzedawane jedna po drugiej temu, kto zapłacił najwyższą cenę.

Im bogatszy mężczyzna, tym piękniejszą żonę mógł sobie pozwolić. Co czekało nieatrakcyjnych kobiet? Poszli do prostych ludzi o niskich dochodach, którzy mogli zabrać tylko tych, którzy nie lubili bogatych.

Surowy męski świat

Normy małżeńskie w starożytności wcale nie sprzyjały kobietom. Na przykład w starożytnym Izraelu kobieta nie mogła nie być dziewicą, ale nie ma ani jednej wzmianki, że mężczyźni mieli pozostać dziewicami aż do ślubu.

Gdyby nowożeńcy odkryli, że ich świeżo poślubiona żona nie jest dziewicą, a powodem nie była przemoc, mogła zostać ukamienowana.

Cóż, jeśli pan młody nagle pomylił się w swoich podejrzeniach, został wychłostany i zmuszony do zapłaty grzywny.

kult falliczny

W ogrodach niektórych miast starożytnego Rzymu umieszczono wizerunki i posągi boga Priapa z penisem w stanie erekcji, aby odstraszyć intruzów.

Wierzono, że Bóg ukarze ich seksualnie. Zachowały się wiersze, które wprost stwierdzały, że jeśli sprawcą jest mężczyzna, Priapus ukarze go ustami, jeśli kobieta – przez pochwę, a jeśli chłopiec – przez odbyt. Okrutny Boże, co mogę powiedzieć.

Do dziś jego imię zachowało się w imię choroby priapizm, objawiającej się bolesną, przedłużającą się erekcją.

Zdrada

Cały ten sam mezopotamski król Hammurabi wprowadził karę śmierci za zdradę stanu. Kobieta ze swoim kochankiem została wrzucona do rzeki lub nabita na pal. Jeśli mąż jej wybaczył, przeżyła nie tylko ona, ale i jej kochanek. Wierzono, że mają wspólnie dzielić los. Więc najważniejsze było, aby zgodzić się z rogaczem na czas.

W starożytnym Rzymie istniała ustawa o karze śmierci za zdrajcę, ale decyzję podejmował jej ojciec, a nie mąż. I znowu ta sama historia co w Mezopotamii.

W Atenach zdrada była poważnym przestępstwem przeciwko całemu społeczeństwu. Kiedyś istniała ustawa o karze śmierci dla zdrajców, ale po stu latach ustawodawcy złagodzili ją i zamienili na grzywnę i publiczne upokorzenie.

Poligamia

Nawet w starożytnym Izraelu Starego Testamentu poligamia była powszechna, ale tylko w najwyższych kręgach. W końcu utrzymanie kilku żon zawsze było kosztowną przyjemnością. Słynny Dawid i Salomon są najlepszymi przykładami tych, których było na to stać.

Według Biblii Salomon miał około tysiąca żon i konkubin. David był skromniejszy: tylko osiem.

Prostytucja świątynna

Każda starożytna Babilończyk przynajmniej raz w życiu musiała spłacić dług seksualny u bogini Militty. Dla pieniędzy. Cudzoziemiec.

Według Herodota kobieta przybyła do sanktuarium Militta i nie mogła wrócić do domu, dopóki cudzoziemiec nie rzucił w nią pieniędzmi i nie uprawiał z nią seksu poza świątynią. Pieniądze, co ciekawe, kobieta musiała przekazać na świątynię. Herodot powiedział, że jeśli kobieta nie była zbyt atrakcyjna, musiała czekać latami.

Myślę, że powinni byli mieć powiedzenia takie jak: „Nie byłem w świątyni – nie byłam kobietą”.

wdowy

W starożytnych Indiach wierzono, że wdowa powinna podążać za zmarłym mężem. W tym celu mieli spektakularną tradycję zwaną sati. To proste: wdowa wskoczyła do ognia, gdzie spalili zwłoki jej wiernych. Jeśli się nie zgadzała, została tam wepchnięta. Tak czy inaczej została spalona żywcem.

Istnieje inna wersja tej tradycji, mniej spektakularna: obok niego została pochowana żywcem wdowa.

„Wszystko jest takie pyszne. Nie wiesz dokładnie, co wybrać.” Te barbarzyńskie obyczaje odnaleziono w indyjskich prowincjach nawet pod koniec XX wieku.

Co można powiedzieć o tych wszystkich „uroczych” dziwactwach przodków? Dobrze, że są w przeszłości.

Chociaż jeśli przy wejściu posłuchasz jakichś babć, wydaje się, że złapali te tradycje na własne oczy.