...
Все для WEB и WordPress
WEB и WordPress новости, темы, плагины

SYFILIS – KARA WENUS

34

Kiła to choroba przenoszona drogą płciową o dość długiej historii. Kiła jest zaraźliwa i niebezpieczna. Kiedyś uważano ją za nieuleczalną, śmiertelną chorobę. Mniej więcej do końca pierwszej połowy XX wieku kiła stanowiła poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Wobec braku skutecznych sposobów ochrony przed tą chorobą i jej leczeniem, a także braku świadomości społecznej, kiła często prowadziła do problemów takich jak zapalenie stawów, uszkodzenie mózgu i ślepota. Po wynalezieniu penicyliny sytuacja znacznie się poprawiła.

Czynnik sprawczy kiły – blady krętek (wcześniej zwany bladym treponemą) – został odkryty w 1905 roku przez niemieckich mikrobiologów Fritza Schaudina i Ericha Hoffmanna. Typowe blade krętki to cienkie drobnoustroje o spiralnym kształcie o długości 6-14 mikronów, grubości 0,25-0,30 mikrona, o amplitudzie spiralnej 0,5-1,0 mikrona, których chorobotwórczość związana jest z aktywnym ruchem, co prowadzi do dużej możliwości rozprzestrzeniania się płyny do ciała: dostawowo, do oczu i w skórze.
 Jak się mają sprawy z tą chorobą weneryczną – czy liczba pacjentów rośnie, czy odwrotnie, spada?SYFILIS - KARA WENUS
Obecnie w naszym kraju obserwuje się spadek liczby chorych na kiłę. Szczyt tej choroby przypadł na początek lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. W tym czasie stan chorobowy określano jako pandemię. Istnieje kilka czynników, które wpłynęły na rozwój choroby. Jeśli pamiętacie, jest to okres rozpadu Związku Radzieckiego, kiedy systemy społeczne i moralne istniejące od dziesięcioleci zostały zachwiane, a nawet upadły. Nastąpił moment emancypacji seksualnej ludności (zwłaszcza młodzieży), czynniki migracji ludności ze względu na niestabilną sytuację ekonomiczną, środowisko przestępcze. Tu pojawia się grupa ryzyka: osoby nadużywające alkoholu, narkotyków i prowadzące rozwiązłe życie seksualne, a także przedstawiciele najstarszego zawodu, czyli tzw. prostytucja obu płci.
 Jakie są sposoby zakażenia tą chorobą weneryczną?
Kiła odnosi się do choroby przenoszonej drogą płciową, która jest przenoszona głównie drogą płciową wśród dorosłej populacji. Małe dzieci mogą zarazić się in utero podczas przechodzenia przez kanał rodny, a w rzadkich przypadkach drogą domową od matek z kiłą. Ponadto infekcja jest możliwa poprzez transfuzję krwi. Na szczęście teraz istnieje bardzo poważny system zapobiegania zakażeniom transfuzyjnym (poprzez transfuzję krwi) – krew wszystkich dawców jest najpierw sprawdzana pod kątem obecności różnych infekcji i wirusów, w tym kiły, a dopiero potem jest wykorzystywana tylko do jej zamierzony cel. Jeśli wszystko odbywa się przy ścisłym przestrzeganiu zasady, ryzyko infekcji podczas transfuzji jest znikome.
 Jaki jest wiek pacjentów?
Są to osoby w aktywnym wieku seksualnym – od 18 do 40 lat. Chociaż oczywiście są wyjątki: wśród pacjentów można spotkać zarówno nastolatków, jak i osoby całkiem dojrzałe (rzadko). Oczywiście zależy to od stylu życia. Ogólnie istnieje taka teoria, że ​​osoba, która zmieniła dwóch lub trzech partnerów seksualnych, może zostać zarażona jakąś chorobą przenoszoną drogą płciową, przenoszoną głównie poprzez kontakt seksualny. Chorują zarówno mężczyźni, jak i kobiety, a przebieg choroby jest dla nich prawie taki sam.
 Jak przebiega ta choroba weneryczna?
Okres inkubacji wynosi 3-5 tygodni od momentu zakażenia, ale okres ten można zarówno skrócić, jak i wydłużyć. Zależy to od odporności i chorób współistniejących. Częściej przedłuża się u pacjentów osłabionych, którzy stosowali antybiotyki z innych powodów, tj. stężenie antybiotyku było w małej dawce, aby zabić czynnik sprawczy choroby i przebiega w formie utajonej.
Dlaczego okres inkubacji jest ważny? W przypadku wykrycia chorego na kiłę lekarz stara się ustalić krąg jego kontaktów w celu profilaktyki kiły w okresie inkubacji.
 Jak wykryć chorobę w okresie inkubacji?
Nie w okresie inkubacji. Ale kiedy już zidentyfikowaliśmy pacjenta, interesują nas jego stosunki seksualne w przeszłości. Okazuje się, że miał partnerów sześć miesięcy temu, miesiąc temu i dwa tygodnie temu. Zapraszamy tych partnerów, z którymi mieliśmy kontakt miesiąc i dwa tygodnie temu stwierdzamy brak choroby u nich, ponieważ mogą być w okresie inkubacji, otrzymują profilaktyczne leczenie antybiotykami.
Jak dana osoba może samodzielnie określić obecność kiły? SYFILIS - KARA WENUS
Po chorobie inkubacyjnej pojawia się kiła pierwotna. Początkowo jest to okres seronegatywny, tj. wyniki testu (reakcja Wassermana) na kiłę są nadal ujemne.
Na tym etapie w większości przypadków u osoby zakażonej rozwija się pojedynczy wrzód (nadżerka) – chancre. Wygląda jak duże okrągłe ukąszenie owada lub brodawka; często jest jędrny i bezbolesny. W miejscu wniknięcia do organizmu czynnika wywołującego kiłę (krętki) – narządy płciowe i/lub w jamie ustnej (w zależności od tego, jak osoba zachorowała) pojawia się chancre. Nawet bez leczenia chancre goi się w ciągu sześciu tygodni, owrzodzenia pozostawiają blizny. Ze względu na cechy anatomiczne u kobiet kiła pierwotna rozpoznawana jest rzadziej niż u mężczyzn. Mogą występować ukryte objawy choroby, na przykład na szyjce macicy. Ponieważ chancre jest bezbolesna i nie objawia się w żaden sposób, kobieta nie będzie w stanie samodzielnie określić tej choroby.
Tydzień później węzły chłonne znajdujące się najbliżej miejsca wrzodu ulegają zapaleniu, nazywa się to regionalnym zapaleniem twardówki. Wtedy za tydzień reakcja Wassermana będzie pozytywna, będzie to już seropozytywna kiła pierwotna. Trwa 3-4 tygodnie, objawy choroby mogą zniknąć lub pozostać skąpe.
Kiła świeża wtórna charakteryzuje się ogólnym złym samopoczuciem, gorączką, a na ciele pojawia się drobna wysypka (różyczka). Nie przeszkadza pacjentowi, nie boli, nie swędzi, więc pacjent może nie przywiązywać dużej wagi do tego zjawiska i nie spieszy się do lekarza.
Wysypka może pojawić się na klatce piersiowej i innych częściach ciała, czasami przypomina objawy innych chorób, pacjenci mogą być interpretowani jako wysypka alergiczna. Wraz z tym następuje wzrost wszystkich grup węzłów chłonnych (zapalenie wielokomórkowe), mogą pojawić się pozostałości po twardym wrzodzie – blizny.
Istniejąc od jakiegoś czasu, objawy te mogą zanikać i pojawia się tzw. kiła wtórna utajona (utajona) – gdy nie ma innych objawów poza pozytywną reakcją Wassermana na kiłę. Na tym etapie choroba weneryczna jest nieaktywna, to znaczy nie powoduje żadnych objawów. Może to trwać miesiącami, a nawet latami. Ktoś może nawet nie zdawać sobie sprawy, że jest chory.
Kiła nawrotowa wtórna objawia się wysypką guzkową (grudkami). Z reguły są one zgrupowane, częściej wokół naturalnych otworów (u kobiet odbytu, pochwy), gdzie obserwuje się szerokie kłykciny. Są to grudki przypominające grzebień o niebiesko-fioletowej barwie, które mogą erodować, na ich powierzchni znajduje się ogromna liczba czynników wywołujących kiłę. Oprócz tych objawów może pojawić się wypadanie włosów (łysienie), a te łysiny na skórze głowy przypominają zjedzony przez mole dywan – to łysienie plackowate. Między innymi mogą pojawić się hiper- i hipopigmentacja skóry. Lekarze nazywają to naszyjnikiem Wenus, jeśli pigmentacja pojawia się na klatce piersiowej, a jeśli na granicy skóry głowy, to korona Wenus. Jeśli lokalizacja grudek znajduje się na strunach głosowych, pojawia się chrypka głosu.
Potem pojawia się kiła trzeciorzędowa – gruźlica i gumowata. Jeśli infekcja nie została jeszcze wyleczona, przechodzi w późny etap, który charakteryzuje się poważnymi zaburzeniami mózgu, serca i układu nerwowego, które mogą prowadzić do paraliżu, ślepoty, demencji, głuchoty, a następnie śmierci.
 Od 1993 roku wszystkie osoby, które po raz pierwszy zwracają się o pomoc medyczną, mają prawo do poddania się badaniu profilaktycznemu.
 Czy kiła w ogóle się nie objawia?
Wraz z jawnym (zaawansowanym) przebiegiem kiły istnieje obecnie pierwotny utajony (utajony) przebieg choroby bez objawów klinicznych. Takie formy choroby można wykryć w badaniach serologicznych (reakcje Wassermana lub mikroreakcje) w populacji, przede wszystkim wśród osób zagrożonych zachorowalnością.
W czasie ciąży płód może zarazić się kiłą od matki w macicy. Co to może oznaczać dla dziecka w przyszłości? SYFILIS - KARA WENUS
Ta choroba jest szczególnie niebezpieczna dla przyszłych pokoleń. Istnieje bardzo poważny system zapobiegania kile wrodzonej u noworodków. Wszystkie kobiety w ciąży są zobowiązane do systematycznego oddawania krwi w celu wykrycia tej choroby. Obecnie bardzo poważnie traktuje się leczenie kobiet w ciąży. Jeśli wcześniej taka ciąża została przerwana z powodów medycznych, teraz ciężarna kobieta z kiłą jest leczona z powodzeniem i rodzi się jej zdrowe dziecko.
 Jak leczy się kiłę?
Leczenie odbywa się w wyspecjalizowanych placówkach medycznych z całym arsenałem środków dostępnych dla medycyny domowej. Przy świeżych postaciach choroby wystarczy jeden cykl leczenia, przy późnych postaciach – dwa lub trzy kursy.
 Czy ta choroba przenoszona drogą płciową może powrócić po leczeniu?
 Jeśli kiła jest prawidłowo i kompetentnie leczona, nie może być nawrotów, może być tylko ponowna infekcja.
 Jak zapobiegać tej chorobie?
Być może jedyną rzeczą jest stosowanie prezerwatyw, choć nie dają 100% gwarancji, więc nie powinno to być powodem pobłażliwości zachowań seksualnych. Wiele już napisano o zrozumiałości i stałości partnerów seksualnych. Dlatego nie będę się powtarzał.
Od dawna wiadomo, że każdej chorobie przenoszonej drogą płciową łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Dlatego chciałbym powiedzieć czytelnikom, że nie należy bać się iść do lekarza, jeśli nagle pojawią się jakiekolwiek podejrzenia. Wszystkie informacje o pacjentach są ściśle poufne, ponieważ obowiązuje etyka lekarska.

Ta strona korzysta z plików cookie, aby poprawić Twoje wrażenia. Zakładamy, że nie masz nic przeciwko, ale możesz zrezygnować, jeśli chcesz. Akceptuję Więcej szczegółów